ဒါနရွစ္မ်ိဳး

အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ အ႒ကနိပါတ္၊ ဒါနဝဂ္၊ ပထမသုတ္၌ေဖၚျပေသာ ဒါနရွစ္မ်ိဳး

၁။ အလႉခံေရာက္လာလွ်င္ ၾကန္႔ၾကာမေနဘဲ အေရးတယူ လႉဒါန္းျခင္း။

၂။ အကဲ့ရဲ႕ခံရမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အပါယ္က်မည္ကိုလည္းေကာင္း ေၾကာက္၍ လႉဒါန္းျခင္း။

၃။ မိမိအား ေရွးက ေပးကမ္းခဲ့ဖူးသူဟူ၍ မိမိက လႉဒါန္းျခင္း။...

၄။ ဤပုဂၢိဳလ္သည္ ယခု ငါက ေပးလႉလိုက္လွ်င္ ေနာင္အခါ ငါ့အား ျပန္၍ ေပးလႉလိမ့္မည္ဟု ရည္႐ြယ္၍ ေပးလႉျခင္း။
 

၅။ လႉဒါန္းျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအလုပ္ျဖစ္သည္ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ လႉဒါန္းျခင္း။

၆။ ငါသည္ ခ်က္ျပဳတ္၍ စားေနသူျဖစ္ပါလ်က္ မခ်က္မျပဳတ္ရေသာ (ခ်က္စရာမရွိေသာ) ပုဂၢိဳလ္အား မလႉဘဲ စားျခင္းငွာ မသင့္ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ လႉဒါန္းျခင္း။

၇။ ဤအလႉကို ငါလႉလိုက္လွ်င္ ငါ၏ ေကာင္းေသာဂုဏ္သတင္း ေက်ာ္ေစာသံမ်ား လႊမ္းမိုးျပန္႔ႏွံ႔သြားေပလိမ့္မည္ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ လႉဒါန္းျခင္း။

၈။ သမထဝိပႆနာ ဘာဝနာတရား အားထုတ္ရာမွာ စိတ္ေကာင္းစြာ မတည္ၾကည္ဘဲရွိခဲ့ေသာ္ ထိုစိတ္တည္ၾကည္ေစရန္ အဆင္တန္ဆာျဖစ္ေစဖို႔ ရည္႐ြယ္၍ လႉဒါန္းျခင္း။
ဤရွစ္ပါးတို႔ ျဖစ္၏။

(ေရာက္လာ၍လွဴ ေၾကာက္၍လွဴသည္။ ေပးဖူး၍လွဴ ေပးလိမ္႔လွဴသည္။ ေရွးသူတို႔ျငား ခ်က္စားလွဴသည္။ ခ်ီးမြမ္း၍လွဴ မဂ္ဖိုလ္လိုသည္။ )