တုိင္းရင္းသား (၁၃၅) မ်ိဳး

တုိင္းရင္းသား (၁၃၅) မ်ိဳးကို အျပည့္စုံ တင္ျပလုိက္ပါတယ္...

ကခ်င္တြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၁၂ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၁) ကခ်င္ Kachin
(၂) တရုမ္းTaron Taron
(၃) ဒေလာင္ Dalaung
(၄) ဂ်ိန္းေဖာ Jinghpaw
(၅) ေဂၚရီ Guar
(၆) ခခူ Hkahu
(၇) ဒူးလန္း Duleng
(၈) မရူ (ေလာ္ေ၀ၚ) Maru (Lawgore)
(၉) ရ၀မ္ Rawang
(၁၀) လရွီ (လခ်ိတ္) Lashi (La Chit)
(၁၁) အဇီး Atsi
(၁၂) လီဆူး Lisu

ကယားတြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၉ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၁၃) ကယား Kayah
(၁၄) ဇယိမ္း Zayein
(၁၅) ကယန္း (ပေဒါင္) Ka-Yun (Padaung)
(၁၆) ကဲ့ခို Gheko
(၁၇) ေဂဘား Kebar
(၁၈) ဘရဲ႕ (ကေယာ) Bre (Ka-Yaw)
(၁၉) မႏုမေနာ Manu Manaw
(၂၀) ယင္းတလဲ Yin Talai
(၂၁) ယင္းေဘာ္ Yin Baw

ကရင္တြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၁၁ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၂၂) ကရင္ Kayin
(၂၃)ကရင္ျဖဴ Kayinpyu
(၂၄) ပေလကီး Pa-Le-Chi
(၂၅) မြန္ကရင္ (စာျဖဴ) Mon Kayin (Sarpyu)
(၂၆) စေကာ Sgaw
(၂၇) တာေလွပြား Ta-Lay-Pwa
(၂၈) ပကူး Paku
(၂၉) ဘြဲ Bwe
(၃၀) ေမာ္ေနပြား Monnepwa
(၃၁) မိုးပြား Monpwa
(၃၂) ႐ွဴး (ပိုး) Shu (Pwo)

ခ်င္းတြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၅၃ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၃၃) ခ်င္း (ဇိုမီး) Chin (Zomi)
(၃၄) ေမ့ေထး (ကသည္း) Meithei (Kathe)
(၃၅) ဆလိုင္း Saline
(၃၆) ကလင္ေကာ (လူေရွ) Ka-Lin-Kaw (Lushay)
(၃၇) ခမီ Khami
(၃၈) အ၀ခမီ Awa Khami
(၃၉) ေခါႏိုး Khawno
(၄၀) ေခါင္စို Kaungso
(၄၁) ေခါင္စိုင္ခ်င္း Kaung Saing Chin
(၄၂) ခြာဆင္းမ္ Kwelshin
(၄၃) ခြန္လီ (ဆင္) Kwangli (Sim)
(၄၄) ဂန္တဲ့ (လင္တဲ) Gunte (Lyente)
(၄၅) ေဂြးတဲ Gwete
(၄၆) ငြန္း Ngorn
(၄၇) ဆီစာန္ Zizan
(၄၈) ဆင္တန္ Sentang
(၄၉) ဆိုင္းဇန္ Saing Zan
(၅၀) ဇာေဟာင္ Za-How
(၅၁) ဇိုတံုး Zotung
(၅၂) ဇိုေဖ Zo-Pe
(၅၃) ဇို Zo
(၅၄) ဇန္ညွပ္ Zahnyet (Zanniet)
(၅၅) တေပါင္Tapong
(၅၆) တီးတိန္ Tiddim (Hai-Dim)
(၅၇) ေတဇန္ Tay-Zan
(၅၈) တိုင္ခ်ြန္း Taishon
(၅၉) သဒို Thado
(၆၀) ေတာရ္ Torr
(၆၁) ဒမ္ Dim
(၆၂) ဒိုင္ (ယင္ဒူး) Dai (Yindu)
(၆၃) နာဂ Naga
(၆၄) Tanghkul
(၆၅) Malin
(၆၆) Panun
(၆၇) Magun
(၆၈) Matu
(၆၉) Miram (Mara)
(၇၀) Mi-er
(၇၁) Mgan
(၇၂) လူရွိုင္း (လူေရွ) Lushei (Lushay)
(၇၃) Laymyo
(၇၄) Lyente
(၇၅) ေလာက္တူ Lawhtu
(၇၆) လိုင္ Lai
(၇၇) လိုင္ဇို Laizao
(၇၈) ၀ါကင္းမ္ Wakim (Mro)
(၇၉) Haulngo
(၈၀) အနူး Anu
(၈၁) အနန္ Anun
(၈၂) Oo-Pu
(၈၃) လင္းဘု Lhinbu
(၈၄) အရွိုAsho (Plain)
(၈၅) Rongtu

ဗမာတြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၉ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၈၆) ဗမာ Bamar
(၈၇) ထား၀ယ္ Dawei
(၈၈) ၿမိတ္ Beik
(၈၉) ေယာ Yaw
(၉၀) ယဗိန္း Yabein
(၉၁) ကဒူး Kadu
(၉၂) ကနန္း Ganan
(၉၃) ဆလံု Salon
(၉၄) ဖြန္ Hpon

မြန္္တြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၁ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၉၅) မြန္ Mon

ရခိုင္တြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၇ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၉၆) ရခိုင္ Rakhine
(၉၇) ကမန္လူမ်ိဳး Kamein
(၉၈) ခမီြး Kwe Myi
(၉၉) ဒိုင္းနက္ Daingnet
(၁၀၀) မရမာႀကီး Maramagyi
(၁၀၁) ၿမိဳ Mro
(၁၀၂) သက္ Thet

ရွမ္းတြင္ လူမ်ိဳးစု စုစုေပါင္း ၃၃ မ်ိဳး ရွိသည္။
(၁၀၃) ရွမ္း Shan
(၁၀၄) ယြန္း (ေလာ) Yun (Lao)
(၁၀၅) ကြီ Kwi
(၁၀၆) ဖ်င္ Pyin
(၁၀၇) ေယာင္ Yao
(၁၀၈) ဓေနာ Danaw
(၁၀၉) ပေလး Pale
(၁၁၀) အင္ Eng
(၁၁၁) စံု Son
(၁၁၂) ခမူ Khamu
(၁၁၃) ေကာ္ (အခါ အီေကာ) Kaw (Akha-E-Kaw)
(၁၁၄) ကိုးကန္႔ Kokant
(၁၁၅) ခႏၲီးရွမ္း Khamti Shan
(၁၁၆) ဂံုရွမ္း Hkun
(၁၁၇) ေတာင္ရိုး Taungyo
(၁၁၈) ဓနု Danu
(၁၁၉) ပေလာင္ Palaung
(၁၂၀) ေျမာင္ဇီး Man Zi
(၁၂၁) ယင္းက်ား Yin Kya
(၁၂၂) ယင္းနက္ Yin Net
(၁၂၃) ရွမ္းကေလး Shan Gale
(၁၂၄) ရွမ္းႀကီး Shan Gyi
(၁၂၅) လားဟူ Lahu
(၁၂၆) အင္းသား Intha
(၁၂၇) အိုက္ဆြယ္ Eik-swair
(၁၂၈) ပအို၀္း Pa-O
(၁၂၉) တိုင္းလြယ္ Tai-Loi
(၁၃၀) တိုင္းလ်မ္ Tai-Lem
(၁၃၁) တိုင္းလံု Tai-Lon
(၁၃၂) တိုင္းေလ့ Tai-Lay
(၁၃၃) မိုင္းသာ Maingtha
(၁၃၄) ေမာရွမ္း Maw Shan
(၁၃၅) ၀ Wa

အားလံုးအတြက္အသံုးတည့္မယ့္ လူဦးေရ ( ၁၃၅ ) မ်ိဳးပါ။
အရွင္နာယက ရန္ကုန္ဗုဒၶတကၠသိုလ္ လမ္းေဘးစာသင္ဝိုင္းရန္ကုန္

၀ါတြင္းကာလႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုမွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ မသက္ဆုိင္တဲ့
ဘုရားေဟာ မဟုတ္တဲ့ အလြန္အ႐ုိးစဲြေနတဲ့...
ယုံၾကည္ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္။
ဥပမာေျပာရရင္ ....
♦ ေသသူကုိ သရဏဂုံတင္ေပးရမယ္ ဆုိတဲ့အခ်က္၊
♦ ဘုရားေတာင္မွ မိဘေက်းဇူးကုိ ႏုိ႔တစ္လုံးဘုိးပဲ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္၊
♦ သာသနာ့ေဘာင္၀င္မယ့္ ေမာင္ရွင္ေလာင္းကုိ
နတ္ျပေပးရတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္၊
♦ အလွဴပဲြေတြမွာ မုိးတားဖုိ႔အတြက္ ရွင္ဥပဂုတ္ပဲြထုိးၿပီး
မ႑ပ္ေရွ႕မွာ ခ်ထားေပးေလ့ရွိတဲ့အခ်က္ စတာေတြပါ။


ဒါေတြက အလြန္လဲြမွားၿပီး ယေန႔အထိ အမ်ားလက္ခံ
ယုံၾကည္ေနၾကတဲ့ အရာေတြထဲက ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္ေလးေတြပါ။ ဒီအလဲြေတြထဲက ေနာက္တစ္ခုက ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရ ဆုိတဲ့အခ်က္ကလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ေနျပန္ပါၿပီ။

၀ါမ၀င္ခင္ အိမ္ေထာင္ျပဳမွ ျဖစ္မယ္၊ ၀ါကၽြတ္မွ
အိမ္ေထာင္ျပဳၾကမယ္ဆုိတဲ့့ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ ဒီအခ်က္အေပၚမွာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္လူငယ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ဘ၀င္မက်
ျဖစ္လာၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။
၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရ ဆုိတဲ့ ဒီအယူအဆဟာ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူ၊ သတ္မွတ္ေတာ္မူခဲ့တာလားလုိ႔ ေမးလာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းလုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ပုိ႔စ္တစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ၀ါတြင္းဆုိတဲ့ အေခၚအေ၀ၚဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳရမယ္ ဆုိတဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒ ပညတ္သတ္မွတ္ၿပီး ခ်ိန္မွသာ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳေနတဲ့ သုံးလတာကာလကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး ေခၚေ၀ၚသုံးစဲြၾကတဲ့ ေ၀ါဟာရျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ၀ါတြင္းဟာ
လူေတြအတြက္ေတာ့ မုိးတြင္းကာလပါပဲ။ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါတြင္းသုံးလကာလပတ္လုံး တစ္ျခားတစ္ေနရာသုိ႔
ၾကြေရာက္ေတာ္မမူဘဲ ကုိယ္၀ါဆုိရာ ေက်ာင္းတုိက္အရာမ္တြင္းမွာပဲ ေနထုိင္သီတင္းသုံးၾကဖုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒဟာ ၀ါတြင္းကာလမွာ အိမ္ေထာင္မျပဳရဘူးဆုိတဲ့ လူေတြၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ဘာမွမသက္ဆုိင္ပါဘူး။ ဘယ္သူကဘယ္လုိ စတင္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္တုန္းကစၿပီး ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ အတိအက် ေျပာလုိ႔မရတဲ့ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရ ဆုိတဲ့ ဒီယုံၾကည္ခ်က္ဟာ ဘုရားေဟာ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

ပိဋကတ္မွာ ပါတဲ့အခ်က္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါတြင္းကာလမွာ အိမ္ေထာင္မျပဳရဘူးဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္ဆုိရင္ ၀ါဆုိဖုိ႔ ပညတ္ခ်က္ေတြ မသတ္မွတ္ခ်ိန္တုန္းက ဘယ္လုိသတ္မွတ္ၾကသလဲဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ။ ဘုရားရွင္၀ါဆုိဖုိ႔ ၀ိနည္းဥပေဒ သတ္မွတ္ခ်ိန္ဟာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနာက္ပုိင္းမွ ေပၚေပါက္ခဲ့တာပါ။ ၀ါတြင္းကာလနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္သာ သီးသန္႔၀ိနည္း ဥပေဒထားကာ ပညတ္ခ်က္ပဲရွိပါတယ္။ လူေတြအတြက္ ၀ါတြင္းကာလမွာ ဘာမလုပ္ရဘူး၊ ဘယ္မသြားရဘူး စတဲ့ ဥပေဒ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ဥပုသ္သီလေစာင့္ ေစလုိတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္။ ဒါကလည္း ၀ါတြင္းကာလမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါတြင္းမဟုတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ဥပုသ္ေန႔မ်ားမွာ ဥပုသ္သီလေစာင့္လုိ႔ ရပါတယ္။

ဘုရားရွင္ဟာ လူေတြအတြက္ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံမ်ား နည္းေအာင္၊ ကိေလသာမ်ားပါးေအာင္ က်င့္ႀကံေနထုိင္ၾကဖုိ႔သာ ေဟာၾကားေလ့ရွိပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္မျပဳရ၊ ျပဳရင္ဘာျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ အထူးတလည္ ေဟာၾကားသတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ားကုိေတာ့ အိမ္ေထာင္မျပဳရ၊ ကာမဂုဏ္ေမထုန္ မမွီ၀ဲရဆုိတာကုိေတာ့ အထူးသတ္မွတ္ ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ အထူးေဟာေတာ္မူတဲ့အခ်က္က အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ေနာက္ပုိင္း အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ဘယ္လုိအဆင္ေျပေအာင္ ေနထုိင္ရမယ့္အခ်က္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳသူ လင္ေယာက်္ား ဇနီးမယားတုိ႔ လုိက္နာက်င့္ႀကံရမယ့္ တာ၀န္မ်ား၊ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ထိခုိက္ပ်က္ျပားေစမယ့္အျပင္ သံသရာပါ ဒုကၡေေရာက္ေစမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားကုိ မျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ ပညတ္သတ္မွတ္ေတာ္ မူေပးတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳရမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္မျပဳရဘူး ဆုိတဲ့အခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။

အိမ္ေထာင္ျပဳမႈဟာ ေရွးပေ၀သဏီတည္းက လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့အလုပ္ပါ။ ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾကပါတယ္။ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ေသာတာပန္မွစၿပီး အနာဂါမ္အထိ သူေတာ္စင္ေတြလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾကပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္က လူသန္းေပါင္း ၇၀ေလာက္ရွိတဲ့ သာ၀တၳိၿမိဳ႕ႀကီးဟာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ခ်ည္းပဲ သန္းေပါင္း ၅၀ခန္႔ ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီသာ၀တၱိၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြဟာလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔အိမ္ေထာင္ျပဳမႈဟာ ၀ါတြင္းကုိေရွာင္ၿပီး ျပဳတယ္ဆုိတာကုိ ဗုဒၶစာေပမွာ အထူးေဖာ္ျပတာ မရွိၾကပါဘူး။ သူတုိ႔အဆင္ေျပ သင့္ေလ်ာ္ခ်ိန္မွာ ျပဳၾကမွာပါ။

ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ၄၅ႏွစ္ပတ္လုံး အိႏၵိယႏုိင္ငံတစ္၀ွန္း လွည့္လည္သီတင္းသုံးတဲ့ အခ်ိန္ဟာ သာ၀တၳိၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသုံးခ်ိန္က ပုိမ်ားပါတယ္။ ဒီလုိ ဘုရားရွင္ သီတင္းသုံးခ်ိန္မ်ားၿပီး အရိယာသူေတာ္စင္ အမ်ားဆုံးရွိတဲ့ သာ၀တၳိျမိဳ႕မွာ သတ္မွတ္ပညတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကာလသတ္မွတ္ ေဟာၾကားခ်က္ရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္ သာ၀တၳိၿမိဳ႕သားတုိ႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း အေၾကာင္းေတြလည္း စာေပမွာ အမ်ားႀကီးေတြ႔ေနရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ မရွိခဲ့့ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ဟာ လူေတြအတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈ၊ မျပဳမႈ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳသင့္တဲ့ ကာလ၊ မျပဳသင့္တဲ့ ကာလေတြထက္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ႕ အဆင္ေျပမႈ မေျပမႈေတြကုိ ပုိၿပီးဦးစားေပးပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ ႏွစ္ဦးတုိ႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးခုိင္ၿမဲဖုိ႔ လုိက္နာသင့္တဲ့ က်င့္၀တ္မ်ားကုိသာ ဦးစားေပးေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ဒီလုိဆုိရင္ ဘုရားေဟာမဟုတ္တဲ့ ဒီ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေလးေလးနက္နက္ ရွိေနၾကတာလဲလုိ႔ ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကေတာ့ ေရွးအစဥ္လာကတည္းက အ႐ုိးစဲြလာခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေရွးကလူႀကီးသူမမ်ားဟာ ဘုရားသာသနာကုိ အလြန္သတ္၀င္ ယုံၾကည္ၾကၿပီး ဘာသာေရးကုိ အထူးအေလးထားတဲ့ သူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား၀ါတြင္းကာလ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔လည္း ကာမဂုဏ္အာ႐ုံမ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္ျပဳ သားေမြးျခင္း ကိစၥမ်ားကုိ မလုပ္ၾကဘဲ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး အလုပ္မ်ားနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီး မုိးတြင္းကာလမွာသာ အနားရၾကတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား မ်ားမ်ားလုပ္ျဖစ္ၾကဖုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း ၀ါတြင္းကာလမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကုိ အထူးတလည္ မျပဳလုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ စဥ္းစားမိတာက ၀ါတြင္းကာလဟာ မုိးရာသီကာလ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မဂၤလာအခမ္းအနားမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ဖုိ႔အတြက္ မိုးအဆက္မျပတ္ရြာမႈက အခက္အခဲျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္ေစသလုိ မုိးရာသီကာလ သီးႏွံစပါး စုိက္ပ်ိဳးထားခ်ိန္မ်ားျဖစ္လုိ႔ စား၀တ္ေနေရးအရလည္း အခက္အခဲ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အခ်က္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မုိးတြင္ကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကုိ မျပဳလုပ္ၾကဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအစဥ္အလာမ်ားဟာ အခုေခတ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဗဒင္ယၾတာ ဓာတ္႐ုိက္ဓာတ္ဆင္ ဆရာမ်ားရဲ႕ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ပဲ တစ္ခုခုျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ အိမ္ေထာင္ေရးပဲ မတည္ၿမဲေတာ့သလုိ၊ တစ္ခုခုပဲ ထျဖစ္ေတာ့မလုိ ေျပာဆုိေဟာေျပာလာၾကရာက ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရဆုိတဲ့ အစဥ္အလာ ယုံၾကည္မႈႀကီးက လႊမ္းမုိးသက္ေရာက္ လာခဲ့ၾကတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ အိမ္ေထာင္ျပဳျပဳ အိမ္ေထာင္ျပဳသူ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေနအထားကုိလုိက္ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပမႈ မေျပမႈဆုိတာ ျဖစ္ၾကတာပါ။ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳမိလုိ႔ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပမႈ မေျပမႈ ျဖစ္ရတယ္ဆုိတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ၀ါပမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳသူေတြလည္း အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနၾကပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ တာ၀န္ကုိယ္စီေက်ပြန္ၿပီး အက်င့္သီလ ေကာင္းမြန္ေနမႈကသာ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈက အဓိကမက်ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ ယုံၾကည္မႈဟာ အလြန္အမတန္ ေဖ်ာက္ဖုိ႔ခက္လွပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္၀ွန္းလုံးလုိလုိ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈကုိ ေရွာင္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဒါကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီး ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔က အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ယူရမယ့္အေနအထား ရွိပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီလုိ အိမ္ေထာင္ျပဳ သားေမြးကိစၥမ်ိဳးဆုိတာဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရးအရ ၾကည့္ရင္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံကုိ အားေပးတဲ့ သေဘာမ်ိဳးလည္း သက္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီလုိ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရဆုိတဲ့ အယူႀကီး ရွိေနၾကေပမယ့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဘက္ကေရာ လူႀကီးသူမမ်ားဘက္ကပါ အထူးတလည္ အေရးေပးၿပီး ေျပာဆုိတြန္းလွန္ျခင္း မျပဳၾကျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရတဲ့ အတြက္ သံသရာဒုကၡျဖစ္ေစတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ႏုိင္လုိ႔ ဒီအေပၚမွာ အထူးအေလးထားျခင္း မရွိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဘက္ကလည္း ဗုဒၶဘာသာ ယုံၾကည္မႈ အားေကာင္းလွတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သံဃာေတာ္မ်ား အေလးအနက္ထားရာ ၀ါတြင္းကာလမွာ သာသနာ့၀န္ထမ္းေတြေတာင္ ဒီလုိေနၾကတာမဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳ သားေမြးျခင္းမ်ားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ဟာ အေကာင္းဘက္ကၾကည့္ရင္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းလွတဲ့အခ်က္ပါ။

♦ ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်က္က ဘုရားေဟာလုိ႔၊
ေဗဒင္ယၾတာဆရာေတြက ေျပာလုိ႔ အိမ္ေထာင္မျပဳၾကဘူးလုိ႔ နားလည္သတ္မွတ္ ေျပာဆုိၾကတယ္ဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ဘုရားရွင္အေနနဲ႔ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ မျပဳရဘူးဆုိတဲ့
အခ်က္ကုိ လုံး၀ေဟာၾကားေတာ္ မမူပါဘူး။
ဒီလုိ ဘုရားေဟာ မဟုတ္တာကုိ ဘုရားေဟာသလုိမ်ိဳး ေျပာဆုိသတ္မွတ္ၾကရင္လည္း အျပစ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

♦ ဒီေနရာမွာ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳျခင္းကုိ
ဘုရားေဟာလုိ႔ မျပဳတာလုိ႔ မမွတ္ၾကဘဲ ၀ါတြင္းကာလ
အခုိက္အတန္႔ေလးမွာ ကိေလသာ အာ႐ုံကာမဂုဏ္မ်ား
နည္းေနေစဖုိ႔နဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား မ်ားမ်ားလုပ္ခြင့္ ရေစဖုိ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကုိ မျပဳၾကျခင္း ျဖစ္တယ္လုိ႔
လက္ခံယုံၾကည္လုိက္ၾကရင္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ၀ါတြင္းကာလမွာ လူေတြလည္း
အိမ္ေထာင္မျပဳရ၊ ေမထုန္မျပဳရ၊ ရွစ္ပါးသီလပဲ ေဆာက္တည္ၿပီး ေနရမယ္ဆုိတာ သတ္မွတ္ေဟာၾကားခ်က္ မရွိပါဘူးဆုိတာပါ။

မိမိတုိ႔အေနျဖင့္ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိကလည္း ျပဳႏုိင္ၾကပါတယ္။ ၀ါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိ႔ အပါယ္ငရဲ လားရတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္လုိ႔ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ က်ဴးလြန္လုိ႔ အပါယ္ငရဲ လားရတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ ဘာမွမသက္ဆုိင္တဲ့ အတြက္ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ ၀ါဆိုခ်ိန္ေၾကာင့္ တုိ႔ေတြအိမ္ေထာင္ျပဳေရးကုိ ထိခုိက္တယ္ဆုိတာ မေတြးၾကဖုိ႔နဲ႔ဲ အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက ၀ါတြင္း၀ါပ အဓိကမက်ဘဲ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္ပုိင္းအိမ္ေထာင္ရွင္ႏွစ္ဦးတုိ႔ရဲ႕ တာ၀န္ေက်မႈနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရး မေဖာက္ျပန္မႈကသာ အဓိကက်ပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

ဆရာေတာ္ မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

၃၈-ျဖာ မဂၤလာ ကဗ်ာမ်ား

၁။ အေသ၀နာစ

လူမိုက္ဆိုလွ်င္ ေရွာင္ေသြလြဲလို႔ ၊ မမွီ၀ဲနဲ႔ ကင္းေအာင္ေန ။

ပညာရွိကို အရွည္တြဲလို႔ ၊ မွီ၀ဲဆည္းကပ္ နည္းယူေစ ။

သံုးပါးရတနာ မိဘမ်ားႏွင့္ ၊ ဆရာသမားကို ပူေဇာ္ေလ ။

ခ်မ္းသာကိုေပး ဆက္ဆံေရး ၊ ေျမာ္ေတြး သံုးခ်က္ေပ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၂။ ပတိရူပ

ကုသိုလ္ဥစၥာ ပညာရဖို႔ ၊ သင့္ရာေဒသ အၿမဲေန ။

ေရွးကတင္ႀကိဳ ျပဳခဲ့ဘူးသည့္ ၊ ေကာင္းမႈအထူး ရွိပါေစ ။

မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္ထိန္းလို႔ ၊ မတိမ္းေစနဲ႔ ေဆာက္တည္ေလ ။

ဥစၥာကိုေပး ေနထိုင္ေရး ၊ ေျမာ္ေတြး သံုးခ်က္ေပ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၃။ ဗာဟုႆစၥဥၥ

တတ္ေကာင္းတတ္ရာ ဟူသမွ်ကို ၊ ၾကားျမင္သုတ ရွိပါေစ ။

အိုးအိမ္တည္ေထာင္ ၀မ္းစာေရးနဲ႔ ၊ အသက္ေမြးဖို႔ အတတ္သင္ေလ ။

လူႏွင့္ဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္မ်ားကို ၊ ေကာင္းစြာသင္ၾကား နားလည္ေစ ။

မွန္ကန္ယဥ္ေက်း ခ်ိဳသာေအး ၊ ဆိုေရးတတ္ပါေစ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၄။ မာတာပိတု

ျမင္းမိုရ္ေရႊေတာင္ မိဘေၾကြးကို ၊ ေကာင္းစြာဆပ္ေပး ၀တ္ေက်ေက် ။

ေၾကြးသစ္ခ်ကာ သားႏွင့္မယား ၊ ေျမႇာက္စားခ်ီးျမႇင့္ ၀တ္ကုန္ေစ ။

အလုပ္တာ၀န္ မလစ္ဟင္းနဲ႔ ၊ အျပစ္ကင္းေအာင္ လုပ္ပါေလ ။

စည္းစိမ္ကိုေပး ျပဳစုေရး ၊ ေျမႇာ္ေတြး သံုးခ်က္ေပ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၅။ ဒါနဥၥ

သံုးတန္ေစတနာ ျဖဴစင္လန္းလို႔ ၊ ေပးကမ္းေ၀မွ် လွဴႏိုင္ေစ ။

ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္ႀကံ မမိုက္မွားနဲ႔ ၊ သုစရိုက္တရားကို က်င့္ပါေလ ။

ေဆြမ်ိဳးေတြကို ျပင္ပ မထားနဲ႔ ၊ သဂၤဟတရားႏွင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ေလ ။

သန္႔စင္ျပစ္မ်ိဳး လူထုက်ိဳး ၊ သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္ေစ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၆။ အာရတီ ၀ိရတီ

မေကာင္းမႈေတြ ဟူသမွ်ကို ၊ မေတြ႔ခင္က ေရွာင္ၾကဥ္ေလ ။

ေတြ႔ႀကံဳလာလွ်င္ မလြန္က်ဴးနဲ႔ ၊ အထူးသျဖင့္ ေစာင့္စည္းေန ။

အရက္ေသစာ မေသာက္စားနဲ႔ ၊ ေမွာက္မွားတတ္တဲ့ အရာေပ ။

လုပ္ကိုင္ေျပာၾကား သတိထား၊ တရားမေမ့ေစ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၇။ ဂါရေ၀ါစ

အသက္ဂုဏ္၀ါ ကိုယ့္ထက္ႀကီးက ၊ ဆည္းကပ္ခစား ရိုေသေလ ။

မာနတံခြန္ဂုဏ္မၾကြနဲ႔ ၊ ကိုယ့္ကိုႏွိမ့္ခ် အၿမဲေန ။

ေလာဘအပို လိုမလိုက္နဲ႔ ၊ ကိုယ္ထိုက္တာနဲ႔ ေက်နပ္ေလ ။

ကိုယ့္ေပၚျပဳဖူး သူ႔ေက်းဇူး၊ အထူးသိတတ္ေစ ။

ေကာင္းက်ိဳးဆင့္ပြား ျမတ္တရား၊ နာၾကားမျပတ္ေပ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၈။ ခႏၲီစ

၀တ္စားေနထိုင္ ရန္ခပ္သိမ္း ၊ စိတ္ကိုခ်ဳပ္ထိန္း သည္းခံေလ ။

က်ဳိးေၾကာင္းျပညႊန္ ဆံုးမစကား ၊ ေျပာၾကားလာက နာလြယ္ေစ ။

သူျမတ္ပုဂၢိဳလ္ ဟူသမွ် ၊ မၾကာခဏ ေတြ႔ဆံုေလ ။

သဘာ၀ေတြး မွန္ကန္ေရး၊ ေဆြးေႏြးမျပတ္ေပ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၉။ တေပါစ

ေလာကီအာရံု ဇိမ္ယစ္မူးလို႔ ၊ အေပ်ာ္မၾကဴးနဲ႔ ၿခိဳးၿခံေလ ။

ေမတၱာျဗဟၼစိုရ္ လက္ကိုင္သံုးလို႔ ၊ သူျမတ္က်င့္ထံုး ယြင္းမေသြ ။

ေလးပါးသစၥာ ဉာဏ္ျမင္ၾကည့္လို႔ ၊ အမွန္သိေအာင္ ႀကိဳးစားေလ ။

ဒုကၡလြတ္ကင္း နိဗၺာန္ခ်ဥ္း၊ အလင္းေပါက္ႏိုင္ေစ ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ ၊ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

၁၀။ ဖု႒ႆ

ဆင္းရဲခ်မ္းသာ သဘာ၀ ၊ ေတြ႔ႀကံဳေနၾက လူတိုင္းေပ ။

ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ အစံုတြဲလို႔ ၊ တလဲစီလွည့္ အၿမဲေန ။

ေလာကဓံႀကံဳ မၿဖံဳတမ္းေပါ့ ၊ မတုန္စမ္းနဲ႔ စိတ္ခိုင္ေစ ။

ေသာကကိုထိန္း ရမၼက္သိမ္း၊ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာေန ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶ၀ါဒ၊ ကမၻာ့မဂၤလာေတြ ။

 

(မဂၤလာ၏ အက်ိဳး)

သံုးဆယ့္ရွစ္ျဖာ မဂၤလာကံုးကို ၊ လိုက္နာက်င့္သံုး ပန္သူေတြ ။

စီးပြားခ်မ္းသာ က်က္သေရတိုးလို႔ ၊ ေက်ာင္းက်ိဳးစည္ပြင့္ တေ၀ေ၀ ။

ေဘးရန္ကင္းကြာ ခ်စ္သူေပါလို႔ ၊ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ ခ်မ္းသာမေလ ။

ေျပာဆိုႀကံဆ ေဆာင္သမွ်၊ ေအာင္ရမည္ ကိန္းေသ ။

အဲဒါေၾကာင့္ ပန္ၾကဆင္ၾက ၊ မဂၤလ ပန္းခိုင္ေတြ ။