ယေန႔ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ ရြတ္ဆုိေနၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိးေကာင္းသမီး သူေတာ္စင္မ်ားအေနျဖင့္
၁။ ဘာေၾကာင့္ပ႒ာန္းလုိ႔ေခၚသလဲ။
၂။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ပထမဦးဆုံး ဆင္ျခင္သည့္ေနရာ
၃။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အခ်ိန္
၄။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေသာေနရာ
၅။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာပုဂၢဳိလ္
၆။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္
၇။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရက္ေပါင္း
၈။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ျပန္႔ပြားေအာင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္
၉။ ပ႒ာန္းတရားက်ယ္ဝန္းပုံ
၁၀။ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ရြတ္ဆုိရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိနုိင္ေသာ အက်ဳိးတရားမ်ား ဤဆယ္ခ်က္ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္။
၂။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ပထမဦးဆုံး ဆင္ျခင္သည့္ေနရာ
၃။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အခ်ိန္
၄။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေသာေနရာ
၅။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာပုဂၢဳိလ္
၆။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္
၇။ ပ႒ာန္းတရားကုိေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရက္ေပါင္း
၈။ ပ႒ာန္းတရားကုိ ျပန္႔ပြားေအာင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္
၉။ ပ႒ာန္းတရားက်ယ္ဝန္းပုံ
၁၀။ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ရြတ္ဆုိရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိနုိင္ေသာ အက်ဳိးတရားမ်ား ဤဆယ္ခ်က္ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္။
၁။ ဘာေၾကာင့္ပ႒ာန္းလုိ႔ေခၚသလဲဆုိရင္
ပ႒ာန္းဆုိတဲ့ ေဝါဟာရသည္ ပ႒ာန ဆုိတဲ့ပါဠိကေန ဆင္းသက္လာတာပါ။
ပ႒ာန=အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္း
ပ႒ာန=ေဝဖန္ျခင္း
ပ႒ာန=က်က္စားသြားလာရာသုိ႔
ဆုိျပီး အနက္သုံးမ်ဳိးထြက္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္
(က) အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိေဟာတတ္ေသာေၾကာင့္ ပ႒ာန္း။
(ခ) ကုသုိလ္စေသာ တရားတုိ႔ကုိ (၂၄)ပစၥည္းတုိ႔ျဖင့္ ေဝဖန္ထားေသာေၾကာင့္ ပ႒ာန္း။
(ဂ) သဗၺညဳတဥာဏ္၏လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်က္စားသြားလာရာက်မ္းျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ပ႒ာန္းဟု ေခၚဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
၂။ ပထမဆုံး ဆင္ျခင္သည့္ေနရာ
ပ႒ာန္းတရားကုိ ျမတ္စြာဘုရား ဘယ္ေနရာမွာ ပထမဦးဆုံး စတင္ဆင္ျခင္ခဲ့သလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃)ခုႏွစ္မွာ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ (၂၁)ရက္အလြန္ (၂၂)ရက္မွစ၍ ရတနာဃရ စတုတၳသတၱာဟ၌ စံေနေတာ္မူခုိက္ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းကုိ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါတယ္။
ေရွ႕ေျခာက္က်မ္းကုိ သုံးသပ္ေတာ္မူျပီးသည့္အထိ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ မထြက္ေပၚမကြန္႔ျမဴးေသးပဲ၊ပ႒ာန္းေဒသနာ ေတာ္ၾကီးကုိ သုံးသပ္ဆင္ျခင္တဲ့ အခါမွသာ ေရာင္ျခည္ေေတာ္ေျခာက္သြယ္ ထြက္ေပၚေတာ္မူလာတာပါ။(ဥပမာ)ၾကီးမားတဲ့ငါးၾကီးေတြဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအုိင္မွာလွဳပ္ရွားခြင့္မရဘဲ မဟာသမုဒၵရာၾကီးထဲမွာသာ စိတ္ၾကိဳက္ျမဴးတူးလွဳပ္ရွားခြင့္ရသလုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ၾကီးသည္လည္း ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ ဆင္ျခင္ေသာ အခါမွသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ထြက္ေပၚကြန္႔ျမဴးသည္ထိ က်က္စားနုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေနအေထာင္ လအေသာင္းနဲ႔ႏွဳိင္းစာလုိ႔မရေအာင္ ဂုဏ္ေရာင္ေဆာင္တဲ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ကုိ ထြက္ေပၚေစတာဟာျဖင့္ ဤပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီး၏ ထူးျခားခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီပ႒ာန္း တရားေတာ္ၾကီးကုိ စတုတၳသတၱာဟ ရတနာဃရ စံအိမ္ေတာ္မွာ စတင္ဆင္ျခင္ခဲ့တယ္လုိ႔ မွတ္သားထားရပါမယ္။ ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔ တလူလူလႊင့္ထူေနၾကတဲ့ သာသနာ့အလံေတာ္ဟာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ကုိ အမွတ္အသားျပဳထားတဲ့ အလံေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီသာသနာ့အလံေတာ္ကုိျမင္တုိင္း ဒီသာသနာ့အလံေတာ္ကုိ အသုံးျပဳတုိင္း ပ႒ာန္း တရားေတာ္ၾကီးကုိ သတိရေနၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၃။ ေဟာၾကားခဲ့ေသာအခ်ိန္
ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္ကာလမွာ ေဟာခဲ့ပါသလဲဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၆-ဝါ အလြန္၊ (၇)ဝါအေရာက္ သက္ေတာ္(၄၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေဟာၾကားခဲ့တယ္လုိ႔မွတ္သားနုိင္ပါတယ္။
၄။ ေဟာၾကားခဲ့ေသာေနရာ
ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိ ဘယ္ေနရာမွာေဟာခဲ့ပါသလဲဆုိရင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္ ပင္လယ္ကသစ္ပင္အရင္း ပ႑ဳကမၺလာေက်ာက္ဖ်ာထက္မွာ ေဟာခဲ့ပါတယ္။
၅။ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္
ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ၾကီးကုိ ဘယ္သူေတြေဟာခဲ့သလဲလုိ႔ ဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ကုိေဟာၾကားခဲ့တယ္လုိ႔သိနုိင္ပါတယ္။
၆။ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္
ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေဟာၾကားခဲ့ပါသလဲလုိ႔ ဆုိရင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ သႏၱဳႆိတနတ္သားကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ နုိ႕ဖုိးဆပ္တရားအျဖစ္ ေက်းဇူးဆပ္လုိ၍ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
၇။ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ရက္ေပါင္း
ပ႒ာန္းက်မ္းကုိ ရက္ေပါင္းမည္မ်ွၾကာေအာင္ ေဟာခဲ့သလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ရက္အတိအက်မဟုတ္ေသာ္လည္း ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ၾကည့္ခ်က္အရ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းကုိ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ ရက္ေပါင္း(၉၀)၊ (၃)လၾကာေအာင္ေဟာၾကား ေတာ္မူရာ -
- ဓမၼသဂၤဏီ(၁၂)ရက္၊
- ဝိဘင္း(၁၂)ရက္၊
- ဓာတုကထာ(၆)ရက္၊၊
- ပုဂၢလပညတၱိ(၇)ရက္၊
- ကထာဝတၳဳ(၈)ရက္၊
- ယမုိက္(၂၀)ရက္၊
- ပ႒ာန္းက်မ္း(၂၅)ရက္
- ပုဂၢလပညတၱိ(၇)ရက္၊
- ကထာဝတၳဳ(၈)ရက္၊
- ယမုိက္(၂၀)ရက္၊
- ပ႒ာန္းက်မ္း(၂၅)ရက္
အသီးသီးေဟာခဲ့တယ္လုိ႔ အဆုိရွိပါတယ္။
၈။ ပ႒ာန္းတရား ျပန္႔ပြားေအာင္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးခဲ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္
ပ႒ာန္းတရား ျပန္႔ပြားေအာင္မည္သူက စတင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ပါသလဲဆုိေတာ့ ပ႒ာန္းတရားကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာကုိေဟာေတာ္မူတဲ့အခါ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ျမတ္စြာဘုရားျပီးရင္ ပညာအၾကီးဆုံး အဂၢသာဝကၾကီးျဖစ္ေတာ္မူလုိ႔ အက်ဥ္းနည္းနဲ႔ေဟာေတာ္မူတာပါ။ ထုိမွတစ္ဆင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာက လင္းနို႔သားငါးရာျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ တပည့္ရဟန္းငါးရာကုိ မက်ဥ္းမက်ယ္ အလယ္အလတ္နည္းျဖင့္သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေဟာ ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိ ယေန႔ရဟန္း ရွင္လူတုိ႔ နာယူ သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေနနုိင္ျခင္းမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ဆုိတာ သိထားရပါမယ္။ ပ႒ာန္းတရားျပန္႔ပြားေအာင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက စတင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့တယ္လုိ႔အသိမွတ္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၉။ ပ႒ာန္းတရားက်ယ္ဝန္းပုံ
ပ႒ာန္းတရား ဘယ္ပုံက်ယ္ဝန္းသလဲဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ေျပာၾကည့္ရင္ ဒီကမာၻေလာကၾကီးမွာ အက်ယ္ဝန္းဆုံးျဖစ္တဲ့ အရာဌာနၾကီး ၄ခုရွိပါတယ္။
အဲဒီ(၄)ခုကဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့
(၁) သံသာရ သာဂရ=သံသရာပင္လယ္ၾကီး။
(၂) ဇလ သာဂရ=ေရပင္လယ္ၾကီး။
(၃) နယ သာဂရ=နည္းပင္လယ္ေခၚတဲ့ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီး။
(၄) ဥာဏ သာဂရ=ဥာဏ္ပင္လယ္ၾကီးလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရားသခင္၏ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ၾကီး။
ဒီသာဂရ (၄)မ်ဳိးတုိ႔တြင္ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးက အလြန္က်ယ္ဝန္းလွတဲ့ နယသာဂရၾကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အနႏၱနယသမႏၱပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးလုိ႔ေခၚဆုိၾကတာပါ။
ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးရဲ့က်ယ္ဝန္းပုံကေတာ့ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္သည္ ဆ႒သံဂါယနာတင္ပါဠိေတာ္အုပ္ေရအားျဖင့္ (၅)အုပ္ရွိျပီး စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၂၆၄၀)တိတိရွိပါတယ္။ အသံမစဲ မနားတမ္းရြတ္ဖတ္သြားမယ္ဆုိရင္ နာရီေပါင္း(၁၃၂)နာရီ ရြတ္ဖတ္ရပါမယ္။ေပယ်ာလ(ျမွဳပ္ကြက္)ေတြကုိေဖာ္ျပီးရြတ္မယ္ဆုိရင္ တစ္သက္လုံးရြတ္ဖတ္လုိ႔မကုန္နုိင္ေလာက္ ေအာင္မ်ားတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
သာမန္သူလုိ ကုိယ္လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိ မဆုိထားဘိ၊ဂါထာေပါင္း တစ္ေသာင္းငါးေထာင္၊ပုဒ္ေပါင္းေျခာက္ ေသာင္းကုိ ခဏခ်င္းသင္ယူနုိင္ေသာ အရွင္အာနႏၵာ၊မုိးသီးမုိးေပါက္ကုိပင္တစ္လုံး ခ်င္းေရတြက္နုိင္ေသာအရွင္သာရိပုတၱရာေသာ္မွ ဤပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာသည့္အတုိင္း အျပည့္အစုံရြတ္ဆုိဖုိ႔မလြယ္ကူပါ။
ပ႒ာန္းက်မ္းေတာ္ၾကီးမွာ ပါဠိအေနအားျဖင့္ အနႏၲ အပရိမာဏ အဆုံးအပုိင္းျခားမရွိေအာင္ က်ယ္ဝန္းလွေသာက်မ္းၾကီးျဖစ္၍ ထုိက်မ္းၾကီး၏ ပုဒ္အစဥ္ႏွင့္အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံတစ္စုံတစ္ေယာက္က ဖြင့္ျပမည္ဟု ၾကိဳးစားခဲ့လ်ွင္ အသက္သာကုန္ဖြယ္ရာရွိပါတယ္။ ပ႒ာန္းက်မ္း ၾကီးကေတာ့ ကုန္နုိင္မည္မဟုတ္ဟု ဥဒါန္းစကားပင္ရွိေနပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဤမ်ွေလာက္က်ယ္ဝန္းတဲ့ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္(၂၅)ရက္အတြင္းျပီးစီးေအာင္ ေဟာေတာ္မူနုိင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားစကားေတာ္ လ်င္ျမန္ပုံအေၾကာင္းကုိသိထားရပါမည္။
(က) ပကတိသာမန္လူသားမ်ား စကားတစ္ခြန္းေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ အရွင္အာနႏၵာက (၈) ခြန္းထိျပီးစီးေအာင္ေျပာနုိင္ပါတယ္။
(ခ) အရွင္အာနႏၵာက စကားတစ္ခြန္းေျပာဆုိတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က (၁၆) ခြန္းထိေျပာဆုိနုိင္ပါတယ္။
(ဂ) ပကတိသာမန္လူတစ္ေယာက္စကားတစ္ ခြန္းေျပာဆုိခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က (၁၂၈) ခြန္းျပီးေအာင္ေျပာဆုိနုိင္တာေၾကာင့္ ေဟာၾကားနုိင္ခဲ့တယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဤမ်ွေလာက္စကားေတာ လ်င္ျမန္ရျခင္းကလည္း ဘဝေပါင္းမ်ားစြာပါရမီေတာ္ေတြကုိျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ပါရမီေတာ္ေတြေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္းစတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါ။
စကားေတာ္လ်င္ျမန္ရျခင္းအေၾကာင္း တရားေလးပါးရွိပါတယ္ း-
၈။ ပ႒ာန္းတရား ျပန္႔ပြားေအာင္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးခဲ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္
ပ႒ာန္းတရား ျပန္႔ပြားေအာင္မည္သူက စတင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ပါသလဲဆုိေတာ့ ပ႒ာန္းတရားကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တာဝတႎသာ နတ္ျပည္မွာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာကုိေဟာေတာ္မူတဲ့အခါ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ျမတ္စြာဘုရားျပီးရင္ ပညာအၾကီးဆုံး အဂၢသာဝကၾကီးျဖစ္ေတာ္မူလုိ႔ အက်ဥ္းနည္းနဲ႔ေဟာေတာ္မူတာပါ။ ထုိမွတစ္ဆင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာက လင္းနို႔သားငါးရာျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ တပည့္ရဟန္းငါးရာကုိ မက်ဥ္းမက်ယ္ အလယ္အလတ္နည္းျဖင့္သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေဟာ ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိ ယေန႔ရဟန္း ရွင္လူတုိ႔ နာယူ သင္ၾကားပုိ႔ခ်ေနနုိင္ျခင္းမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ဆုိတာ သိထားရပါမယ္။ ပ႒ာန္းတရားျပန္႔ပြားေအာင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက စတင္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့တယ္လုိ႔အသိမွတ္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၉။ ပ႒ာန္းတရားက်ယ္ဝန္းပုံ
ပ႒ာန္းတရား ဘယ္ပုံက်ယ္ဝန္းသလဲဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ေျပာၾကည့္ရင္ ဒီကမာၻေလာကၾကီးမွာ အက်ယ္ဝန္းဆုံးျဖစ္တဲ့ အရာဌာနၾကီး ၄ခုရွိပါတယ္။
အဲဒီ(၄)ခုကဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့
(၁) သံသာရ သာဂရ=သံသရာပင္လယ္ၾကီး။
(၂) ဇလ သာဂရ=ေရပင္လယ္ၾကီး။
(၃) နယ သာဂရ=နည္းပင္လယ္ေခၚတဲ့ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီး။
(၄) ဥာဏ သာဂရ=ဥာဏ္ပင္လယ္ၾကီးလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရားသခင္၏ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ၾကီး။
ဒီသာဂရ (၄)မ်ဳိးတုိ႔တြင္ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးက အလြန္က်ယ္ဝန္းလွတဲ့ နယသာဂရၾကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အနႏၱနယသမႏၱပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးလုိ႔ေခၚဆုိၾကတာပါ။
ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးရဲ့က်ယ္ဝန္းပုံကေတာ့ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္သည္ ဆ႒သံဂါယနာတင္ပါဠိေတာ္အုပ္ေရအားျဖင့္ (၅)အုပ္ရွိျပီး စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၂၆၄၀)တိတိရွိပါတယ္။ အသံမစဲ မနားတမ္းရြတ္ဖတ္သြားမယ္ဆုိရင္ နာရီေပါင္း(၁၃၂)နာရီ ရြတ္ဖတ္ရပါမယ္။ေပယ်ာလ(ျမွဳပ္ကြက္)ေတြကုိေဖာ္ျပီးရြတ္မယ္ဆုိရင္ တစ္သက္လုံးရြတ္ဖတ္လုိ႔မကုန္နုိင္ေလာက္ ေအာင္မ်ားတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
သာမန္သူလုိ ကုိယ္လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိ မဆုိထားဘိ၊ဂါထာေပါင္း တစ္ေသာင္းငါးေထာင္၊ပုဒ္ေပါင္းေျခာက္ ေသာင္းကုိ ခဏခ်င္းသင္ယူနုိင္ေသာ အရွင္အာနႏၵာ၊မုိးသီးမုိးေပါက္ကုိပင္တစ္လုံး ခ်င္းေရတြက္နုိင္ေသာအရွင္သာရိပုတၱရာေသာ္မွ ဤပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာသည့္အတုိင္း အျပည့္အစုံရြတ္ဆုိဖုိ႔မလြယ္ကူပါ။
ပ႒ာန္းက်မ္းေတာ္ၾကီးမွာ ပါဠိအေနအားျဖင့္ အနႏၲ အပရိမာဏ အဆုံးအပုိင္းျခားမရွိေအာင္ က်ယ္ဝန္းလွေသာက်မ္းၾကီးျဖစ္၍ ထုိက်မ္းၾကီး၏ ပုဒ္အစဥ္ႏွင့္အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံတစ္စုံတစ္ေယာက္က ဖြင့္ျပမည္ဟု ၾကိဳးစားခဲ့လ်ွင္ အသက္သာကုန္ဖြယ္ရာရွိပါတယ္။ ပ႒ာန္းက်မ္း ၾကီးကေတာ့ ကုန္နုိင္မည္မဟုတ္ဟု ဥဒါန္းစကားပင္ရွိေနပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဤမ်ွေလာက္က်ယ္ဝန္းတဲ့ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္(၂၅)ရက္အတြင္းျပီးစီးေအာင္ ေဟာေတာ္မူနုိင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားစကားေတာ္ လ်င္ျမန္ပုံအေၾကာင္းကုိသိထားရပါမည္။
(က) ပကတိသာမန္လူသားမ်ား စကားတစ္ခြန္းေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ အရွင္အာနႏၵာက (၈) ခြန္းထိျပီးစီးေအာင္ေျပာနုိင္ပါတယ္။
(ခ) အရွင္အာနႏၵာက စကားတစ္ခြန္းေျပာဆုိတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က (၁၆) ခြန္းထိေျပာဆုိနုိင္ပါတယ္။
(ဂ) ပကတိသာမန္လူတစ္ေယာက္စကားတစ္ ခြန္းေျပာဆုိခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က (၁၂၈) ခြန္းျပီးေအာင္ေျပာဆုိနုိင္တာေၾကာင့္ ေဟာၾကားနုိင္ခဲ့တယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဤမ်ွေလာက္စကားေတာ လ်င္ျမန္ရျခင္းကလည္း ဘဝေပါင္းမ်ားစြာပါရမီေတာ္ေတြကုိျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ပါရမီေတာ္ေတြေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္းစတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါ။
စကားေတာ္လ်င္ျမန္ရျခင္းအေၾကာင္း တရားေလးပါးရွိပါတယ္ း-
၁။ ဇိဝွါမုဒု=လ်ွာေတာ္၏က်ယ္ျပန္႔ပါးလ်နဴးညံ့ျခင္း
၂။ ဒႏၲဝရဏံ သုဖုသိတံ=ႏွဳတ္ခမ္းေတာ္ ေစ့စပ္ထိမိျခင္း။
၃။ ဝစနံ အဂနိတံ=ေျပာရာ ေဟာရာ အခါ၌ လုံးၾကြင္းလုံးက် အထစ္အေငါ့မရွိျခင္း။
၄။ ဘဝဂၤပရိေသာလဟုေကာ=ဘဝင္စိတ္ အယဥ္လ်င္ျမန္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
၁၀။ ပ႒ာန္းရြတ္ဆုိျခင္းေၾကာင့္ရနုိင္ေသာအက်ဳိးတရားမ်ား
ပ႒ာန္းတရားေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ျခင္း၊သင္ၾကားနာယူျခင္း၏အက်ဳိးတရားမ်ားမွာ -
၂။ ဒႏၲဝရဏံ သုဖုသိတံ=ႏွဳတ္ခမ္းေတာ္ ေစ့စပ္ထိမိျခင္း။
၃။ ဝစနံ အဂနိတံ=ေျပာရာ ေဟာရာ အခါ၌ လုံးၾကြင္းလုံးက် အထစ္အေငါ့မရွိျခင္း။
၄။ ဘဝဂၤပရိေသာလဟုေကာ=ဘဝင္စိတ္ အယဥ္လ်င္ျမန္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
၁၀။ ပ႒ာန္းရြတ္ဆုိျခင္းေၾကာင့္ရနုိင္ေသာအက်ဳိးတရားမ်ား
ပ႒ာန္းတရားေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ျခင္း၊သင္ၾကားနာယူျခင္း၏အက်ဳိးတရားမ်ားမွာ -
(၁) လင္းနုိ႔သားျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကဲ့သုိ႔ ရုပ္နာမ္ ဓမၼ ခႏၶာစဥ္ သဘာဝပုိင္းျခား ေဝဖန္တတ္ေသာ နာမရူပ ပရိေစၦဒဥာဏ္ရင့္သန္ေစျခင္းဟူေသာ ပထမအက်ဳိးတရား။
(၂) မဂ္၊ဖုိလ္နိဗၺာန္ ေရာက္ရာလမ္းေၾကာင္း အေထာက္အပ့ံေကာင္း ျဖစ္နုိင္ျခင္းဟူေသာ ဒုတိယအက်ဳိးတရား။
(၃) ေဘးဥပါဒ္ အႏၱရာယ္ ရန္အသြယ္သြယ္တုိ႔မွ ကင္းေဝး၍ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာေအးျမျခင္းဟူေသာ တတိယအက်ဳိးတရား။
(၄) က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာတုိ႔ႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းဟူေသာ စတုတၳအက်ဳိးတရား မ်ားရရွိနုိင္ပါတယ္။ပ႒ာန္းရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားျခင္းသည္ဓမၼေဒသနာကုသုိလ္ျဖစ္ရုံမက သာသနဓမၼာနဳရကၡိတသာသနာေတာ္၏ တရားေတာ္ကုိ လူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းခုိင္ျမဲေအာင္ ျပဳလုပ္ရာေရာက္လုိ႔ ကုသုိလ္ထူးမ်ား အက်ဳိးတရားထူးမ်ား ရနုိင္ပါတယ္။
အဘိဓမၼာျပန္႔ပြားေရးအသင္းမ်ား၊
အဘိဓမၼာစာေမးပြဲမ်ား၊
အဘိဓမၼာသင္တန္းမ်ား၊
ပ႒ာန္းသင္တန္းမ်ား၊
အသံမစဲပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲမ်ား ကုိလုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြတ္ေနၾကတာဟာျဖင့္
(၂) မဂ္၊ဖုိလ္နိဗၺာန္ ေရာက္ရာလမ္းေၾကာင္း အေထာက္အပ့ံေကာင္း ျဖစ္နုိင္ျခင္းဟူေသာ ဒုတိယအက်ဳိးတရား။
(၃) ေဘးဥပါဒ္ အႏၱရာယ္ ရန္အသြယ္သြယ္တုိ႔မွ ကင္းေဝး၍ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာေအးျမျခင္းဟူေသာ တတိယအက်ဳိးတရား။
(၄) က်က္သေရမဂၤလာအျဖာျဖာတုိ႔ႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းဟူေသာ စတုတၳအက်ဳိးတရား မ်ားရရွိနုိင္ပါတယ္။ပ႒ာန္းရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားျခင္းသည္ဓမၼေဒသနာကုသုိလ္ျဖစ္ရုံမက သာသနဓမၼာနဳရကၡိတသာသနာေတာ္၏ တရားေတာ္ကုိ လူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းခုိင္ျမဲေအာင္ ျပဳလုပ္ရာေရာက္လုိ႔ ကုသုိလ္ထူးမ်ား အက်ဳိးတရားထူးမ်ား ရနုိင္ပါတယ္။
အဘိဓမၼာျပန္႔ပြားေရးအသင္းမ်ား၊
အဘိဓမၼာစာေမးပြဲမ်ား၊
အဘိဓမၼာသင္တန္းမ်ား၊
ပ႒ာန္းသင္တန္းမ်ား၊
အသံမစဲပ႒ာန္းပူေဇာ္ပြဲမ်ား ကုိလုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြတ္ေနၾကတာဟာျဖင့္
ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္ၾကီးအတြက္ အလြန္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင့္မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ အဘိဓမၼာပ႒ာန္းတရားေတာ္မ်ားကုိ တုိးတက္သည္ထက္တုိးတက္ေအာင္ ျပန္႔ပြားသည္ထက္ျပန္႔ပြားေအာင္ အကုသုိလ္စိတ္ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ စိတ္ဓာတ္ကုိ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ထားရွိျပီး ပ႒ာန္းတရားေတာ္ၾကီးကုိရြတ္ဖတ္ၾကပါ။ နာယူၾကပါ။ သင္ယူၾကပါလုိ႔ႏွဳိးေဆာ္သမွဳျပဳလုိက္ရပါသည္။
